நம்மிலும் நிறைய தெரிந்தவர்கள் தான் நாம் நிதம் சந்திக்கும் பலர். ஒவ்வொருவரிடமிருந்தும் நாம் பலவற்றையும் கற்றுக்கொண்டும், பலரில் ஒருவராக கற்றுக்கொடுத்துக்கொண்டும் இருக்கின்றோம். நம்மை இந்த பலரில் திறமையானவர்களாக நிருபிக்க நாம் கற்றவற்றை, நமக்கு தெரிந்தவற்றை இந்த பலருக்கும் நன்கு புரியும்படி எடுத்துச்சொல்வது நம்முடைய கடமையாகின்றது.பலருக்கும் நன்கு தெரிந்தவற்றை நாம் அவையில் சொல்லும் போது அதை அஞ்சாமல் எடுத்துச்சொல்வது மிகவும் முக்கியம். அவையின் நிலை அறிந்த அறிஞன் தான் சொல்லப்போகும் செய்தியில் தனக்கே நிலைப்புத் தன்மை இல்லையெனில் அதை வழுப்படுத்தி சொல்ல மாட்டான்.

புதன் கிழமை பாசஞ்சர்
பயணிகள் இன்றி தனித்து
செல்கிறது ரயில் பூச்சி !

ஹவுஸ் ஓனருக்கே பிராப்ளம்

வாடகைக்கு  இடம் தேடி

வீட்டுடன் அலைகிறது நத்தை!

மின் தடை

இருட்டென்றால் பயமா

விளக்குடன் மின்மினி பூச்சி!

சுமைதாங்கி

பனித்துளியின் பாரத்தால்

வளைகிறது புல், மலர்கிறது பூ.

விருந்தாளி
இலையுடன் விருந்திற்கு
காத்திருக்கிறது வாழைமரம்

தியாகி

காலடி நிழலில் குளிர்ச்சி

தலையின் சூரியனின் சுட்டெரிப்பு

     - தவிப்பில் ஆலமரம்.

கள்ளாட்டம்

அலையின் கல்லா மண்ணா

ஆட்டத்தில் வென்றது கடல்.

வெட்கம்

காற்றின் கவிதை கேட்டு

தலைகுனிந்ததா பன்னீர் பூ.

                                          - சாகம்பரி,மதுரை

விதைகளைத் தொலைத்துவிட்ட
விருட்சம் ஆகிவிட்டேன். . .


நல்ல சத்தான கனிமங்களை
உண்டு களைத்தவன். . .
கோடையில் இலைகளை உதிர்த்துவிட்டு
கொட்டும் மழையில்
உல்லாசமாய் நனைந்தவன். . .


கனத்த கிளைகளின்
கஷ்டங்களை வேராய் 
மாறித் தாங்கியவன். . .


எனக்கும் அல்லாது
என்னைச் சார்ந்தவ்ர்களுக்கும்
எவ்வித துன்பத்தையும்
தந்திராதவன். . .


பல குடும்பங்களுக்கு
வாழ்வாதாரமாய் ஆண்டுகள்
பல இருந்துவிட்டவன். . .


சத்துக்களை பகுத்து
சதைகளை அறுத்து
வரும் சந்ததியை
உயிர்ப்பிக்க உதிரம்
கலந்தவன். . .


காலச் சுழற்சியில் 
கடமைகளை மறந்துவிட்ட
விதைகள் எங்கெங்கோ
போய் வீழ்ந்துவிட்டன. . .


கிளைகளைத் தாங்கியவன்
கீழே தள்ளப்பட்டேன். . .
விதைகளைத் தொலைத்துவிட்ட
விருட்சம் நான். . .

தண்ணீரில் உடல் தத்தளிக்கும்போது
மனம் தீப்பற்றி எரியுதடி. . .
உன்ஈர விழிகள் என்மனதை
தீவைத்து மெல்லத் திரும்புதடி. . .
மௌன மொழியின் பலஅர்த்தங்கள்
என்உயிரைச் சுற்றி வளைக்குதடி. . .
உன் இதழ்கள் இறுகிக் கிடந்தாலும்
கண்கள் காதலைச் சொல்லுதடி. . .

மொட்டாகவே இருந்த பூவொன்று
மலர்ந்து மார்பில் விழுந்ததென்ன. . .
கானலாகவே இருந்த காதலொன்று
பனித்துளியாய் மனதை நனைத்ததென்ன. . .
சிதறி வீழ்ந்த மனத்துண்டுகளெல்லாம்
சிற்பமாய் காதலைச் செதுக்கியதென்ன. . .
வார்த்தையாகவே இருந்த வாழ்க்கையொன்று
கவிதையாய் மொழிபெயர்த்து நின்றதென்ன. . .

ஏதோ தோன்றியது
எழுதுகிறேன். . .
காதல் பரிணாமத்தின்
இயற்கை தேர்விலிருந்து
விடுபட்டவர்கள் நாம். . .
ஆனாலும்
வாழ்கிறோம். . .
உயிர்த்துளியின் எச்சங்களாய்
உண்மையின் மிச்சங்களாய்
வளிமண்டலக் காற்றில்
உனக்குன்டான பங்கில்
உரிமை கோரியவன் நான். . .
மாறாக. . .
எனக்குண்டான பங்குமுழுதும்
எடுத்துப்போனவள் நீ. . .
உரிமை மறுத்தவள் நீ
உணர்வு கேடுத்தவள் நீ
என் உயிர்த்திசுக்களின்
கோரிக்கைகளுக்கு
ஊமைப்பதில் தந்தவளும் நீ. . .
எனக்குத் தெரியாது
எங்கோ போய்ச் சேர்ந்தாய்
எனக்குத் தெரியாது
எங்க்குண்டான உனதை
எங்கோ போய்ச் சேர்த்தாய். . .
காதல் எனக்கு
கானலாய். . .
இருந்தும் கிடந்தேன்
காதல் எனக்கு
சாபமாய். . . 
சபித்தும் தவம் புரியலானேன். . .
நீ என் செய்தாய்
உனக்குத்தான் தெரியாதே
உள்ளுணர்வின் அழுகுரல். . .
போலியிடம் பேயர்ந்தாய்
ஆழிமட்டம் அன்பு சுரந்தாய்
கனவுக்குள்ளும் நினைவுமலர்ந்தாய்
நினைவிலும் கனவுகாணுகின்றாய். . .
ஊண் மறந்தன செல்கள்
நாண் எரிந்தன விழிகள். . .
ஆசை தழுவிப்பிடித்தது
அன்பு லயித்துக் கிடந்தாது. . .
உன்னில் 
நா பேச்சு மறந்தது
பா மனது சொன்னது. . .
இறுதியில் என்ன நடந்தது. . .
நாடு கடத்தப்பட்டன
உன் கனவுகள். . .
சுடுகாடு கடத்தப்பட்டது
உன் காதல். . .
ஈரத்தசைகள்
அமிலம் குடித்தாற்போல். . .
கோரத்துயரங்கள் உன்னை
கொன்று குவித்தன. . .
நீ என் செய்வாய்?
உனக்குத்தான் தெரியாதே
உள்ளுணர்வின் அபயக்குரல். . .
எனக்குன்மேல்
பரிதாபம் இல்லை
இப்பொழுதும். . .
எனக்குன்மேல்
படுபயங்கர காதல்
இப்பொழுதும். . .
காதல் எனக்கு
கானலாய். . .
இருந்தும் கிடந்தேன் - இனி
இறந்தும் கிடப்பேன். . ..
ஏதோ தோன்றியது
எழுதினேன்............

மனிதஇனம் தோன்றி
நூற்றாண்டுகள் பல
கடந்த பின்பும்
மாக்களாகவே பலர்
இன்னும் மண்ணுலகில். . .


காட்டுச் சூழ்நிலையில்
பல்லுயிர்த்தன்மை அதிகம்
காப்பாற்றிக் கொள்வது
தன்னைத்தானே கடினம். . .


தவளைக்கு பூச்சி
பாம்பிற்கு தவளை
கழுகிற்கு பாம்பு
புலிக்கு மான். . .


ஊண் உண்ணிக்கும்
தாவர உண்ணிக்கும்
ஒரே நிலைதான்
இங்கு நடப்பவை
அத்தனையும் அவசியமான
கொலை தான். . .


இது சூழ்நிலைச்சமநிலை
ஐந்தறிவுதான் இவைகளுக்கு
பாவம். . .


விலங்கினங்களில் வேற்றுமை
அதிகம் பிறப்பில். . .
நம்மில்.?
ஒன்று ஆண்
மற்றொன்று பெண். . .


காட்டுவாசியாய் வாழ்ந்த
காலம் தொட்டு
கணினி கையில் தூக்கிச்செல்லும்
காலத்திற்கு மாறியபிறகும்


இதயத்தை தொலைத்துவிட்ட
பல இரும்பு மனிதர்களிடையே
இன்னமும் மாறாமல்
இருப்பது இது. . .


மனிதகுலம் ஒன்று ஆனால்
காட்டுச்சூழ்நிலையை
உருவாக்குகின்றது. . .
ஆறறிவுதான் இதறக்கு
பாவம். . .

கட்டிய கூட்டின்மேல்
கல்லெரி விழுந்ததென்ன. . .
கோபுரமாய் இருந்த வாழ்க்கை
கொடியிழந்த மலரானதென்ன. . .

ஒரு குலப்பிறப்பே
ஊமையாய் பிறந்திருந்தாலும்
உயிர் பிழைச்சு வாழ்ந்திருப்போம். . .
ஒரு திருமொழி பேசியதால்
உயிர்வாழ தகுதியற்று
உருக்குலைந்து போனோம். . .

ஒண்ட வந்த பிடாரி
ஊரையே உலுக்கிய கதையாய்
பூர்வீக குடியில்
பூகம்பங்கள் பல வந்துவிட்டன. . .

புண்ணியம் தேடும்
பூமிக்கு அருகில் இருந்தும்
கரைக்கப்பட்டன எங்கள்
கண்ணீர்த்துளிகள் கடலுக்கு அடியில். . .

தாயகம் இழந்த நாங்கள்
தரணி முழுதும் பறக்கின்றோம். . .
எங்கள் கூடு
கலைக்கப்பட்டுவிட்டது. . .